Niemcy „Żelazną Kopułą” Europy? Ekspertów Opinie

Decyzja Polski o odrzuceniu niemieckiej inicjatywy stworzenia Europejskiej Tarczy Antyrakietowej (ESSI) była rezultatem wielu strategicznych rozważań. O pozycji Warszawy wobec tej kwestii szeroko dyskutuje się od momentu przedstawienia projektu przez Niemcy. Poprzez inicjatywę ESSI, w którą pierwotnie zaangażowało się 15 państw europejskich, a następnie przystąpiły kolejne kraje, w tym ostatnio Turcja i Grecja, powstaje nowy element bezpieczeństwa na Starym Kontynencie. Polska, obok Francji i Włoch, pozostaje poza tym przedsięwzięciem, argumentując to zaawansowanym procesem budowy własnego systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej.

System obrony Polski obejmuje projekty takie jak Wisła, Narew, Pilica i Piorun, które mają wpływ na zwiększenie zdolności obronnych kraju. Jak zauważył senator Wojciech Skurkiewicz, były wiceminister obrony narodowej, polski system na obecnym etapie nie mógłby być połączony z europejskim odpowiednikiem. Skurkiewicz podkreśla, że Polska jest „daleko z przodu”, mając już na wyposażeniu dwa zestawy baterii Patriot, a kolejne sześć zostanie wkrótce dostarczonych, co wskazuje na znaczne osiągnięcia w dziedzinie obrony przeciwpowietrznej.

Również były dowódca rodzajów sił zbrojnych, senator Mirosław Różański, docenił nowoczesność tworzonego w Polsce systemu, w tym element IBCS, który będzie stanowił ponadnarodowy system kierowania. Jednak zdaniem profesora Piotra Grochmalskiego, specjalisty ds. bezpieczeństwa międzynarodowego, Polska powinna zachować pragmatyczne podejście do kwestii własnego bezpieczeństwa i nie wykluczać współpracy z europejskimi partnerami, pod warunkiem, że system ESSI będzie komplementarny do polskich zasobów.

Ostatecznie, przy odpowiednim stanie polskiej obrony, istnieje możliwość, że Polska zrewiduje swoje stanowisko i otworzy drzwi dla dialogu dotyczącego ewentualnego włączenia się do europejskiego projektu obrony antyrakietowej. Decyzja Premiera Donalda Tuska o zapoczątkowaniu rozmów w tej sprawie sugeruje, że temat nie został zamknięty i w przyszłości może ulec zmianie, szczególnie gdy weźmie się pod uwagę geopolityczne konteksty obecnej sytuacji międzynarodowej.

Współczesne wyzwania bezpieczeństwa wymagają elastyczności i adaptacji, a Polska, należąc do grona państw dążących do wzmocnienia niezależności i suwerenności w obszarze obronności, może szukać równowagi pomiędzy własnymi ambicjami a korzyściami płynącymi ze współpracy międzynarodowej.